بنام آنکه جان را فکرت آموخت
بهمن ماه بود که برای اولین بار خدمت آقای کامران عاروان رسیدم. این دیدار به همت شرکت حسام حامی هورماه و مدیرعامل این شرکت سرکار خانم حسامی که در این رویداد مرا همراهی میکرد، اتفاق افتاد. در اولین نگاه مردی را دیدم که لبخندش مصنوعی نبود و در دنیای بیرنگ این روزها، چشمانش پر از شور و امید بود. انسانی که از کلمات پرطمطراق استفاده نمیکرد و جلال معلولیت را در به کار بردن کلماتی چون توان یاب و.. نمیدید. اما معلولان را انسانهای توانمندی میدید که با همت بلندشان، در یک مجموعه و منسجم گرد هم آمده بودند. همچون خود او، که به معنای واقعی عصا به اوتکیه کرده بود.
کامران عاروان مدیرعامل جامعه معلولین را بیش از یک ساعت به حرف گرفتیم، که در ادامه گزیدهای از آن سخنان را مرور میکنیم.
در مورد جامعه معلولین؛
این سمن در سال 57 تاسیس شد، هدف این بود که معلولین بتوانند جایگاه خودشان پیدا کنند و کارهای خودشان را خودشان انجام دهند. به هر حال یک مقدار زمان برد که در مورد کار NGO ای تجربه کسب کنیم. الان خیلی روالها بهتر شده و مدتهاست منظم هرسال مجمع را برگزار میکنیم و گردانندگان مجموعه توسط خود معلولان انتخاب میشوند. از این نظر میتوانم بگویم دمکراتترین انجمن کشور هستیم.
شرح کوتاهی در مورد اعضا؛
هم اکنون در مجموعهی ما معلولان با هر سطح سواد از ابتدایی تا PHD داریم، ورزشکاران حرفهای داریم و همچنین اعضایی داریم که در مشاغل خصوصی و دولتی مشغول به کار هستند.
در مورد قانون 3درصد؛
طبق قانون 3درصد از استخدامیهای دولتی باید از بین معلولان باشد. اما در این مورد نیز موانع و محدودیتهایی وجود دارد، با رویکردهای خصوصی سازی و کوچکتر شدن دولت، سهم معلولین نیز از اشتغال دولتی کمتر شده. همچنین بسیاری از معلولین تخصصهایی دارند که برای کار دولتی مناسب نیست.
تعاملات با شرکتهای خصوصی؛
هم اکنون حمایتهایی برای شرکتهای خصوصی که از جامعهی معلولان نیرو میگیرند در قانون پیشبینی شدهاست. اما هستند شرکتهایی بدون توجه به این موضوع و حتی بدون استفاده از این حمایتها از نیروهای متخصص و نی��هماهر ما استفاده میکنند. ما اطلاعاتی از معلولین سراسر کشور به همراه تخصصهایشان داریم که با تقاضای بازار کار افراد را به شرکتها معرفی میکنیم. همچنین امکان آموزش برای فعالیتهای دورکاری را مهیا کردهایم و در مشاغل ممکن نیروهای خوبی وجود دارد.
خلاصهای از برنامههای آموزشی و فرهنگی جامعه معلولین؛
برنامههای متنوعی علاوه بر آموزشهای کسبوکار برای این جامعه در حال انجام است و از همه مهمتر این که بسیاری از این برنامهها توسط خود اعضای جامعه معلولان مدیریت و یا حتی اجرا میشود. البته که سایر افراد جامعه نیز در این برنامهها حضور دارند و برای کمک به جامعه معلولان همراه ما هستند.
به عنوان مثال، هم اکنون برنامهی شب شعر داریم که آقای پورحسینی برگزار میکند. کلاس نقاشی آبرنگ نیز همین الان در حال برگزاری است. کلاس تولید محتوای متنی استاد کلاهگر. همهی این کلاسها در این مجموعه به صورت رایگان برگزار میگردد و اساتید نیز داوطلبانه تدریس میکنند. کلاسهای موسیقی داشتیم که بعد از کرونا کمتر شده. زبان انگلیسی و فرانسه نیز از کلاسهایی است که از همقطاران خودمان به صورت داوطلبانه برگزار میشوند.
در مورد وضعیت معماری؛
مااستانداردهای مدون خوبی داریم، مثلا خانم دکتر شعله نظری کتاب خوبی در این مورد نگارش کردند ولی متاسفانه در بسیاری موارد آنطور که باید رعایت نمیشود، برای تحقیقی به کتابخانه ملی رفتم علاوه بر مشکلات هماهنگی در معماری دیدم که کتابخانه ملی بیشتر برای کوهنوردها ساخته شده با سالنها و پلههای زیادی که دارد. این یک نمونه است که به تازگی دیدم، ولی واقعا شهر باید برای همه ساخته شود.
سایر فعالیتهای این سازمان مردم نهاد برای جامعه معلولین؛
- حمایتهای اداری و حقوقی
- مشارکت در تدوین و تصویب قوانین و تصویب بودجههای متناسب.
- ارتباط با رسانهها و رساندن صدای همنوعان به جامعه است.
- حمایتهای پژوهشی و علمی در حوزهی معلولین است.
- سرگرمی و اوقات فراغت و ایجاد برنامههای تفریحی.
- حمایت از بچههای فعال در کسب و کار.
بیژن منیعی
آخر زمستان 1402